مهندس برتر

آموزش نیاز های ((اصلی و فرعی)) مهندس مکانیک

مهندس برتر

آموزش نیاز های ((اصلی و فرعی)) مهندس مکانیک

نانو تکنولوژی

 

 

 

 >>فناوری نانو چیست؟ 

فناوری‌نانو واژه‌ای است کلی که به تمام فناوری‌های پیشرفته در عرصه کار با مقیاس نانو اطلاق می‌شود. معمولاً منظور از مقیاس نانوابعادی در حدود 1nm تا 100nm می‌باشد. (1 نانومتر یک میلیاردیم متر است).
اولین جرقه فناوری نانو (البته در آن زمان هنوز به این نام شناخته نشده بود) در سال 1959 زده شد. در این سال ریچارد فاینمن طی یک سخنرانی با عنوان «فضای زیادی در سطوح پایین وجود دارد» ایده فناوری نانو را مطرح ساخت. وی این نظریه را ارائه داد که در آینده‌ای نزدیک می‌توانیم مولکول‌ها و اتم‌ها را به صورت مسقیم دستکاری کنیم.
واژه فناوری نانو اولین بار توسط نوریوتاینگوچی استاد دانشگاه علوم توکیو در سال 1974 بر زبانها جاری شد. او این واژه را برای توصیف ساخت مواد (وسایل) دقیقی که تلورانس ابعادی آنها در حد نانومتر می‌باشد، به کار برد. در سال 1986 این واژه توسط کی اریک درکسلر در کتابی تحت عنوان : «موتور آفرینش: آغاز دوران فناوری‌نانو»بازآفرینی و تعریف مجدد شد. وی این واژه را به شکل عمیق‌تری در رساله دکترای خود مورد بررسی قرار داده و بعدها آنرا در کتابی تحت عنوان «نانوسیستم‌ها ماشین‌های مولکولی چگونگی ساخت و محاسبات آنها» توسعه داد. 

 

تعریف فناوری نانو از منابع مختلف 

یک نانومتر یک هزارم میکرون است و اگر بخواهیم احساس فیزیکی نسبت به آن داشته باشیم می‌توان گفت که یک نانومتر 80000/1قطر موی انسان می‌باشد اما این تعریف مقیاس نانو، نمی تواند مقایسه درستی باشد چرا که ضخامت موی انسان با توجه خصوصیات فردی هرانسان از چند ده میکرومتر تا چند صدمیکرومتر متغیر می‌باشد.
بنابراین نیاز به یک استاندارد برای بیان مفهوم مقیاس نانو وجود دارد. با ایجاد ارتباط میان اندازه اتم‌ها و مقیاس نانو می‌توان یک نانومتر را راحت‌ترتصورکرد. یک نانومتر برابر قطر 10 اتم هیدروژن و یا 5 اتم سیلسیم می‌باشد. درک این موضوع برای افراد معمولی نیز راحت‌تر می‌باشد. علی‌رغم اینکه درک اندازه یک اتم برای افراد غیرعلمی ساده نمی‌باشد، با اینحال اندازه دقیق اتم برای فهماندن این مقیاس زیاد اهمیت ندارد. چیزی که با این تشابه مشخص می‌شود، این است که نانوفناوری عبارت است از:


دستکاری کوچکترین اجزاء ماده یا اتم‌ها

 Merriam-Webster's Collegiate Dictionary.1
2. Engines of Creation
3. The About.com
4. Webopedia's definition of nanotechnology
5. Whatisit.com
6. NNI)nano.gov)

Merriam-Webster's Collegiate Dictionary definition:

فناوری نانو عبارت است از هنر دستکاری مواد در مقیاس اتمی یا مولکولی و به خصوص ساخت قطعات و لوازم میکروسکوپی (مانند روبات‌های میکروسکپی)

 Engines of Creation Glossary:

فناری نانو فناوری است که بر پایه دستکاری تک‌تک اتم‌ها و مولکول‌ها استوار است بدین منظور که بتوان ساختاری پیچیده را با خصوصیات اتمی تولید کرد.

 The About.com

تعریف فناوری نانو: توسعه و استفاده از ادوات و قطعاتی که اندازه آنها تنها چند نانومتر است. تحقیق بر روی قطعات و ادوات بسیار کوچک که خواصشان به خواص الکترونیکی این قطعات وابسته است و خواص الکتریکی آنها احتمالاً متأثر از حرکت تعداد معدودی الکترون در طی عملکرد قطعه می‌باشد. این ادوات، سریع‌تر از ادوات بزرگتر عمل می‌کنند. مسأله قابل توجه این است که می‌توان چنین ساختارهای در ابعاد مولکولی را به کمک انتخاب مناسب مراحل واکنش‌های شیمیایی تولید کرد. همچنین می‌توان چنین ساختارهایی را از طریق دستکاری اتم‌ها روی سطح به وسیله میکروسکوپ‌های نیروی اتمی بدست آورد.

 Webopedia's definition of nanotechnology

شاخه‌ای از علوم که هدف نهایی آن کنترل بر روی تک‌تک اتم‌ها و مولکول‌ها می‌باشد تا بتوان به کمک آن تراشه‌های کامپیوتری و سایر ادواتی تولید کرد که هزاران بار کوچکتر از ادوات فعلی باشند که فناوری امروز امکان ساخت آنها را برای ما فراهم آورده است. در فناوری فعلی تولید مدارات نیمه هادی از روش لیتوگرافی برای ایجاد طرح مدار بر روی مواد نیمه هادی استفاده می‌شود. پیشرفت شگرفی که در لیتوگرافی طی 2 دهه اخیر رخ داده است به ما این امکان را می‌دهد که با بهره‌گیری از دستگاه‌های جدید بتوانیم مداراتی کوچکتر از 1 میکرون (1000 نانومتر) را تولید کنیم. البته باید توجه داشت که این مدارات هنوز از میلیون‌ها اتم تشکیل شده‌اند. بیشتر دانشمندان بر این باور هستند که لیتوگرافی به مرزهای محدودکننده فیزیکی خود نزدیک شده است. بنابر این برای کوچکتر کردن اندازه نیمه‌هادی‌ها می‌بایست از فناوری‌های جدیدی که می‌توانند تک‌تک اتم‌ها را سازماندهی کنند، استفاده کرد و طبعاً چنین فناوری جزء محدوده فناوری نانو محسوب می‌شود. اگر چه تحقیق در زمینه فناوری نانو به زمانی باز می‌گردد که ریچاردپی فاینمن طی سخنرانی کلاسیک خود در سال 1959 به این فناوری اشاره کرد اما عبارت فناوری نانو اولین بار توسط کی‌اریک درکسلر در سال 1986 در کتابی از وی با عنوان موتورهای آفرینش بسط داده شد. در مقالات و نوشته های عمومی واژه فناوری نانو گاهی به هر فرآیند کوچکتر از اندازه‌های میکرون اطلاق می‌گردد که می‌تواند فرآیند لیتوگرافی را نیز شامل شود. به خاطر همین بسیاری از دانشمندان هنگامی که می‌خواهند درباره فناوری نانو به معنی واقعی و علمی کلمه صحبت کنند از آن به عنوان فناوری نانومولکولی یاد می‌کنند که به معنی فناوری نانو در ابعاد مولکولی می‌باشد.

 Whatisit.com

فناوری نانو که گاه به آن فناوری ساخت مولکولی نیز گفته می‌شود، شاخه‌ای از مهندسی است که با طراحی و ساخت مدارات الکترونیکی و اداوات مکانیکی بسیار کوچک (در ابعاد مولکولی) سر و کار دارد. پژوهشگاه فناوری نانو انگلستان تعریف فناوری نانو را بدین گونه بیان می‌کند: قلمروی از علم و فناوری که به ابعاد و تلورانس‌های 1/0 تا 100 نانو مترمی‌پردازد در جایی که این ابعاد و یا تلورانس‌ها بتوانند نقش مهمی در خواص قطعه ایفاء کنند.
بحث فناوری نانو اغلب مشابه بحث سیستم‌های میکرو مکانیکی- الکترونیکی می‌باشد(MEMS) .
در واقع فناوری نانو زیر مجموعه MEMS است و MEMS به فناوری‌های بزرگتر از ابعاد مولکولی (ابعاد نانو) نیز می‌پردازد.

 NNI definition

نانوتکنولوژی چیست ؟
در حالی که تعاریف زیادی برای فناوری نانو وجود دارد ، ‌‌NNI تعریفی را برای فناوری نانو ارائه می دهد که در برگیرنده هر سه تعریف ذیل باشد.
1- توسعه فناوری و تحقیقات در سطوح اتمی ، مولکولی و یا ماکرومولکولی در مقیاس اندازه ای 1 تا 100 نانومتر.
2 – خلق و استفاده از ساختارها و ابزار و سیستمهایی که به خاطر اندازه کوچک یا حد میانه آنها، خواص و عملکرد نوینی دارند .
3 – توانایی کنترل یا دستکاری در سطوح اتمی . 

  

>>تاریخچه ی نانو

پیشوند نانو در کلمه ی نانو تکنولوژی به معنای یک میلیاردم (1×10-9) است . نانو تکنولوژی با ساختارهای متنوعی از مواد سرو کار دارد که ابعادی دز محدوده ی یک میلیاردم متر دارند . هر چند کلمه ی نانو تکنولوژی نسبتا جدید است، لیکن ابزارهای مفید و ساختارهایی با ابعاد نانومتری از دیرباز وجود داشته اند و در حقیقت قدمت آنها به شروع حیات روی کره ی زمین برمی گردد . جانوران نرم تن صدف دارو حلزون ، صدف های بسیار سختی را می سازند که دارای سطوح داخلی رنگین کمان مانند هستند . این صدف ها با آرایش دادن کربنات کلسیم در واحدهای نانو ساختاری بسیار محکم که بوسیله ی چسبی ساخته شده از ترکیب کربوهیدرات- پروتئین به یکریگر متصل می شوند ، این حالت را بوجود می آورند . صدف ها یک دلیل تجربی و طبیعی بر این مطلب هستند که ساختارهای بدست آمده از نانو ذرات می توانند بسیار محکمتر از ساختارهای عادی باشند .

مشهور است که در قرن چهارم پس از میلاد شیشه سازان رومی شیشه هایی حاوی فلزات نانو سایز می ساختند . جام لیکورگوس که منقوش به تصویر مرگ پادشاه لیکورگوس است ، از شیشه ی آهکی کربنات سریم ساخته شده و حاوی نانوذرات طلا و نقره می باشد . وقتی که منبع نور داخل این جام قرار گیرد ، رنگ جام از سبز به قرمز پر رنگ تغییر می کند . تنوع فوق العاده ی رنگ های زیبا در پنجره های کلیساهای جامع قرون وسطی ، بدلیل وجود نانو ذرات فلزی در این شیشه ها بوده است.

اهمیت بالقوه ی خوشه ها ( کلاسترها ) توسط یک شیمیدان ایرلندی با نام ربرت بویل تشخیص داده شد و در کتابش ( شیمیدان شکاک ، انتشار 1661) از آن سخن به میان آورد . در آن کتاب بویل عقیده ی ارسطو را مبنی بر اینکه ماده از چهار عنصر ( خاک ، آتش ، آب و هوا) تشکیل شده، مورد نکوهش قرار داد . در عوض پیشنهاد کرد ، ذرات ریزی از مواد به روش های مختلف ترکیب می شوند تا چیزی به اسم کورپسل ها ( بخش های بسیار کوچکی از یک ماده) را شکل دهند . او به جرم های بسیار ریز یا خوشه هایی اشاره می کند که بسادگی به ذراتی که از آنها ساخته شده اند، فروپاشیده نمی شوند . در سال 1857 مایکل فارادی مقاله ی خود را در Philosophical Transactions of the Royal Society  منتشر نمود . دراین مقاله او تلاش کرده بود ، چگونگی تاثیر ذرات فلزی بر رنگ پنجره های کلیسا را توضیح دهد . به هر حال تا سال 1980 روش های مناسبی برای تولید نانو ساختاره به ظهور نرسیده بود . این روش های جدید ، افزایش قابل توجهی در فعالیت های تحقیقاتی ایجاد کرده و منجر به پیشرفت های چشمگیری در این زمینه شد . در سال 1981 روشی برای ساخت خوشه های فلزی ابداع شد . در سال 1996 تعدادی از موسسات دولتی به ریاست بنیاد علوم ملی ، متقبل سنجش وضعیت جهانی گرایش ها ، تحقیقات و توسعه در زمینه ی علوم و فناوری نانو شدند ؛ و بدین شکل در این سال بنیاد علمی و تحقیقاتی نانو تکنولوژی در جهان تاسیس گردید . تاکنون دستاوردهای زیادی در حوزه های صنعتی از جمله الکترونیک ، خودرو، نساجی ، نفت ، گاز ، پتروشیمی و صنعت ساختمان و ... به وسیله ی فناوری نانو بدست آمده است .  

  

 محفظه کربنی برای ذخیره هیدروژن با استقاده از نانو تکنولوژی

 پیل های سوختی و سوخت هیدروژنی جوابگوی نیازهای سوختی نیستند . محققان نشان داده اند مدل کامپیوتری جدید شبیه توپ فوتبال که یک محفظه کربنی برای ذخیره هیدروژن می باشد را می توان به عنوان مخزن های بسیار ریز هیدروزن به کار برد . هیدروژن با همه ی انرژی پتانسیل بالایی که داراست بدلیل سبک بودن فاصله زیاد بین مولکولهای آن ، نمی توان مقدار زیادی از آن را بصورت گازی در مخزن معمولی ذخیره کرد و احتیاج به مخزن بسیار عظیمی دارد.همچنین رسیدن به دمای بسیار سرد هیدروژن مایع در محیط عادی ممکن نیست ( 423 - درجه فارنهایت ) اما با این طرح بجای داشتن مخازن بزرگ هیدروژن از میلیون ها و میلیارد ها مخزن بسیار ریز کربنی در مقیاس نانو می توانید استفاده کنید. به این مخزن بسیار کوچک Buckyball می گویند . 

                        

ما در این بحث قصد داریم بدانیم که چند مولکول هیدروژن در یک مخزن کربنی جا می شوند. و فشار وارد بر دیواره های آن ها چقدر است و اصلا چرا از کره استفاده شده است ؟

فشار یا تنشی که مخزن می توند تحمل کند تا آنجایی است که دیواره بشکند .

عکس نمایش داده شده مربوط به مخزن کروی است که صدها هزار بار ریز تر از دانه نمک است ، به خاطر این است که این مخزن خیلی محکم به نظر می رسد . ( بازوی گشتاور همچنین سطح مقطع برای تنش آن بسیار کوچک است.)

همچنین کره تنها شکل هندسی می باشد که بیشترین حجم را در کمترین سطح جانبی دارد . پس مصالح کمتری برای ساخت این مخزن نسبت به حجمش لازم داریم و با سطح کمتر تنش وارد شده هم کمتر خواهد بود .

همچنین مقدار تنش در همه ی جهات و قسمتهای آن یکسان می باشد برای همین راحت تر می توان با ضخیم کردن دیواره ی آن ، آن را مقاوم سازی کرد برای خلاف اشکال هندسی دیگر مثل استوانه و مکعب که بیشترین تنش را در مرزهای وجه های خود دارند و دشوارتر مقاوم سازی می شوند . همچنین کربن بیشتری لازم خواهند داشت.

این ایده که می توان اتم ها را در محفظه های این چنینی قرار داد ، زیاد جدید نمی باشد اما به تازگی محققان توانسته اند فشار وارد بر دیواره را از طریق مدل کامپیوتری آن بدست آورند.

فضای داخل Buckyball ساخته شده از 60 اتم کربن ، بگونه ای است که می تواند تنها 1 اتم هیدروژن را به راحتی داخل آن جا دهد. اما با اضافه کردن اتمهای بیشتر پیش بینی می شود دیواره های کره بتوانند تا 58 اتم هیدروژن را قبل از شکست جا دهند . ( تقریبا به اندازه فشار هیدروژن در هسته سیاره مشتری و زحل)

این نوع از Buckyball برای ذخیره سوخت مناسب نیست ، چون کوچک است . اما می توان از مخازن بزرگتر استفاده کرد پوسته آن تقریبا تا همان اندازه قبلی کشش را تحمل می کند . مدل کردن محفظه 60 اتمی کربن برای ساخت مخازن حجیم تر که از هزاران اتم کربن تشکیل شده است به محققان کمک زیادی کرده است اندازه این مخازن در حدود چند نانومتر است .

با چشم غیر مسلح چندین میلیارد از این محفظه ها مثل پودر خاکستری رنگ کربن شبیه گرد گرافیت دیده می شود.

Buckyball ها در طبیعت هم یافت می شود مثلا دوده شمع که از بخار پارافین جدا می شود توسط محققان از سال 1980 در آزمایشگاهها مورد بررسی قرار گرفته است .

این تحقیق در حال حاضر کاملا تئوری بوده است. هنوز کسی نمی داند که چگونه می توان هیدروژن را داخل این محفظه ها کرد و چگونه آن را دوباره از آن جا بیرون برد .

دکتر Yakobsan مدیر این پروژه بر روی ذرات ریز استوانه ای شکل که محفظه مناسبی برای ذخیره هیدروژن می باشد کار می کنند به گفته ی او می توان از این پیستون برای متراکم کرد اتمهای هیدروژن داخل سیلندر نانو مقیاس استفاده کرد.

این شکل از مخزن همچنین می تواند محل ذخیره ایزوتوپ های رادیو اکتیو برای درمان سرطان باشد . یا یک راه مناسب برای رسیدن به فشار بینهایت زیاد در آزمایشگاه مورد استفاده قرار گیرد.

پروفسور Dennis Walter از دانشگاه آلاسکا که سوخت های جایگزین و پیل های سوختی را ارزیابی می کند ، می گوید از دید علمی و تئوری هیدروزن ماده بسیار عالی می باشد اما از دید مهندسی این محفظه ها و ذخیره و متراکم کردن هیدروژن و انتقال آن نیاز به مصرف انرژی دارد که از معایب این طرح می توان در نظر گرفت .

از لحاظ علمی این دستاورد بسیار عالی می باشد اما استفاده از آن به عنوان سوخت اتوموبیل دور از تحقق به نظر می رسد.

 


 

تولید برق از تپش قلب و تنفس با فناوری نانو! 

 

دانشمندان مؤسسه فناوری جرجیا توانسته‌اند برای جمع‌آوری انرژی مکانیکی از حرکات بدن تحت شرایط یک محیط مصنوعی، یک نانوژنراتور بسازند که از حرکات عضله‌ها نیرو می‌گیرد

 

آنها با استفاده از این نانوژنراتور تبدیل انرژی زیست‌مکانیکی به الکتریسیته را شرح داده‌اند.

 

ژانگ لین وانگ، سرپرست این دانشمندان می‌گویند که اگر چه این نانوژنراتورها تحت شرایط یک محیط طبیعی قابل استفاده می‌باشند، اما قبل از بکارگیری آنها در داخل بدن باید بعضی از مسائل مهم از قبیل زیست‌سازگاری و سمیت‌شان بررسی شود.

 

این پژوهشگران با کاشت یک نانوژنراتور در یک موش زنده برای جمع‌آوری انرژی تولیدشده به ‌وسیله‌ تنفس و تپش قلبش، برای اولین بار به کارگیری فناوری‌نانو برای تبدیل حرکت فیزیکی بسیار کوچک به الکتریسیته در یک محیط طبیعی را شرح داده‌اند.

 

وانگ می‌گوید: مطالعه ما توان بالقوه به‌کارگیری نانوژنراتورها را برای جمع‌آوری انرژی عضله‌ای فرکانس پایین تولیدشده به ‌وسیله‌ی یک حرکت فیزیکی بسیار کوچک را نشان می‌دهد. این انرژی را می‌توان به الکتریسیته تبدیل کرد و برای راندن افزاره‌ها در داخل محیط طبیعی استفاده کرد.

 

نانوژنراتور انعطاف‌پذیر ساخته شده به ‌وسیله‌ی این محققان بر کشیدن و رهاکردن دوره‌ای یک نانوسیم پیزوالکتریک که در دوانتها به الکترودهای فلزی متصل است، مبتنی می‌باشد. این نانوسیم و الکترودهای فلزی به یک بستر انعطاف‌پذیر محکم متصل شده‌اند.

 

این پژوهشگران برای آزمایشات خود از یک نانوسیم اکسید روی پیزوالکتریک با قطری بین ‌١٠٠ تا ‌٨٠٠ نانومتر و طولی بین ‌١٠٠ تا ‌٥٠٠ میکرومتر استفاده کردند. این نانوسیم با استفاده از یک فرآیند ترسیب بخار فیزیکی رشد داده شده بود.

 

وانگ توضیح داد: ما دو انتهای این نانوسیم را با استفاده از چسب نقره محکم به سطح یک بستر پلی‌آمیدی انعطاف‌پذیر ثابت کردیم و دو سیم سربی نیز به این دو انتها متصل کردیم. به ‌دلیل حضور سیالات زیستی در محیط طبیعی، کل این افزاره را با یک پلیمر انعطاف‌پذیری پوشش دادیم.

 

این نانوژنراتور برای تبدیل انبساط و انقباض دوره‌ای دیافراگم یک موش به الکتریسیته، به ‌وسیله‌ی یک چسب بافتی به سطح دیافراگم متصل شد.

 

 این محققان در طول مدت استنشاق (دم( یک پالس جریان/ ولتاژ مثبت مشاهده می‌کردند که بلافاصله بهنگام بازدم به پالس جریان / ولتاژ منفی تبدیل می‌شد. به‌طور متوسط، بزرگی این سیگنال‌های ولتاژ و جریان به ترتیب یک میلی ولت و یک پیکوآمپر بود.

 

نتایج این تحقیق در مجله‌ی Nature Nanotechnology منتشر شده است.  


 

کاوش دقیق درون سلولی با نانوترانزیستور  

شیمیدانان و مهندسان دانشگاه هاروارد توانسته‌اند از نانوسیم‌ها جهت ساخت نوع جدیدی از نانوترانزیستورهای V شکل استفاده کنند که برای کاوش دقیق درون‌ سلولی به اندازه کافی کوچک هستند.

 

این افزاره جدید از بسیاری از ویروس‌ها کوچکتر است و حدوداً یک صدم پهنای کاوشگرهایی است که امروزه جهت اندازه‌گیری‌های درون سلولی استفاده می‌شوند . کاوشگرهای کنونی ممکن است به بزرگی خود سلول‌ها باشند.

 

«چارلز ام. لیبر»، استاد شیمی هاروارد، می‌گوید: "استفاده ما از این ترانزیستورهای اثر میدانی نانومقیاس، یا نانوFET، نشان‌دهنده اولین رهیافت کاملاً جدید در مطالعات درون سلولی طی چندین دهه است و نیز اولین اندازه‌گیری از درون سلول با استفاده از یک افزاره نیمه‌رسانا است."

 

لیبر و همکارانش می‌گویند: این نانوFETها می‌توانند در اندازه‌گیری جریان یونی و یا سیگنال‌های الکتریکی در داخل سلول، مانند نورون‌های عصبی، استفاده شوند. این افزاره‌ها همچنین می‌توانند با پذیرنده‌ها و لیگاندها تجهیز شوند و حضور زیست‌شیمی‌های منفرد در داخل سلول را مورد کاوش قرار دهند.

 

سلول‌های بشری دارای اندازه 10 میکرومتری(سلول‌های عصبی) تا اندازه 50 میکرومتری(سلول‌های قلب) هستند. در حالی‌که کاوشگر‌های فعلی قطری بیش از 5 میکرومتر دارند، این نانوFETها دارای اندازه کلی کوچک‌تر از 50 نانومتر هستند.

 

علاوه ‌بر کوچکی اندازه، دو ویژگی باعث دخول آسان این نانوFETها به درون سلول‌ها می‌شود. اول این‌که، لیبر و همکارانش دریافتند که با روکش‌دهی این ساختارها با یک فسفولیپید دولایه‌ای- ماده سازنده غشاء‌های سلولی- این افزاره‌ها به‌سادگی از طریق امتزاج غشایی، فرآیندی که در فروبردن ویروس‌ها و باکتری‌ها نیز استفاده می‌شود، به‌درون سلول کشیده می‌شوند.

 

در این حالت از آن‌جایی که این نانوFETها ذاتاً به‌وسیله‌ی ابزارآلات خود سلول با غشاء سلولی امتزاج داده می‌شوند، برای دخول‌شان به درون سلول نیازی به هل دادن نیست؛ درنتیجه احتمال زخم شدن سلول کاهش می‌یابد.

 

دوم آن‌که، این پژوهشگران فهمیده‌اند که ایجاد دو زاویه 120 درجه‌ای به‌وسیله‌ی‌ یک نانوسیم در سمت‌گیری معمولی سیس، باعث خلق یک زاویه یگانه V شکل 60 درجه می‌شود که برای ساخت یک نانوFET دوشاخه‌ای با یک حسگر در نوک V مناسب است.

 

این دو بازو می‌توانند به سیمی وصل شوند و موجب برقراری جریان در داخل ترانزیستور نانومقیاس شوند.

 

نتایج این تحقیق در مجله‌ی Science منتشر شده است.

نظرات 1 + ارسال نظر
دختر چهارشنبه 31 شهریور‌ماه سال 1395 ساعت 09:41

سلام ببخشید با داشتن مدرک کارشناسی مهندسی مکانیک میشه برا ارشد فناوری نانو خوند یا نه؟؟؟

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد